ترومپت یکی از سازهای بادی برنجی است که به دلیل صدای قوی و شفافی که تولید می‌کند، در ژانرهای مختلف موسیقی از جمله کلاسیک، جاز و حتی پاپ و راک نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساز با دمیدن هوا به درون ساز نواخته می‌شود و در مقایسه با سازهای اصلی این خانواده یعنی توبا، هورن و ترومبون زیرترین صدا را ایجاد می‌کند. برای آشنایی بیشتر با این ساز توصیه می‌کنیم مقاله ترومپت چیست از آموزشگاه دادآفرین را مطالعه کنید.
ساز ترومپت چیست؟
ترومپت به خانواده سازهای برنجی تعلق دارد. صدا در این ساز به‌وسیله دمیدن و با لرزش لب‌ها در برابر قطعه دهانی تولید می‌شود. از ترومپت در مراسم نظامی، موسیقی جاز، کلاسیک و پاپ استفاده می‌شود. ترومپت‌ها از لحاظ شکل ظاهری و نوع توانایی‌هایشان به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. انواع ترومپت استاندارد شامل دو، ر، سی بمل، لا، سل، می بمل هستند. البته ترومپت سی بمل پرکاربردترین نوع این ساز است که طول لوله آن در حدود 148 سانتی متر بوده و بلندتر از سایر ترامپت ها می‌باشد. گستره صدایی این ساز 2.5 اکتاو است و به همین دلیل در گروه ارکستر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
کوچک‌ترین نوع ترومپت نیز پیکولو نام دارد که با کوک‌های بمل، سی و لا ساخته می‌شود. صدا در این ساز با گرفتن کلید چهارم بم‌تر می‌شود. از پیکولو بیشتر برای نواختن موسیقی باروک و قطعات خاص استفاده می‌شود.
اجزای ترومپت
ترومپت با بیش از 70 قطعه کوچک و بزرگ، صدایی زیبا و متنوع تولید می‌کند که در سبک‌های مختلف موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرد. جنس این ساز از آلیاژ برنج است و ساختاری منحنی شکل دارد. ترومپت دارای لوله مخروطی شکل است که ابتدای لوله به دهانه ناقوسی شکل ختم می‌شود. طول لوله این ساز توسط سه کلید پیستونی تغییر داده می‌شود. با فشردن کلید اول طول لوله افزایش پیدا می‌کند و صدا بم‌تر می‌گردد. باانتخاب کلید دوم صدا به اندازه نیم پرده کاهش پیدا می‌کند و کلید سوم صوت را یک و نیم پایین می‌آورد. در ادامه مقاله ترومپت چیست برخی از مهم‌ترین اجزای این ساز را معرفی می‌کنیم:
- دهانه: نوازنده این قطعه را روی لب‌های خود قرار می‌دهد و هوا را به داخل ساز می‌دمد.
- لوله اصلی: طراحی این بخش به‌گونه‌ای است که هوا به‌راحتی از آن عبور کند. دهانه به این قسمت متصل می‌شود. لوله اصلی تأثیر زیادی بر روی مقاومت و تن صدای ساز دارد.
- شیرها: شیرها، اجزای اصلی برای تغییر نت‌های ترومپت هستند. با فشاردادن هر شیر، مسیر هوای داخل ساز تغییر می‌کند و طول لوله هوایی افزایش می‌یابد. معمولاً ترومپت دارای سه شیر است که با ترکیب آن‌ها می‌توان نت‌های مختلف را اجرا کرد.
- لوله‌های شیر: این لوله‌ها که به شیرها متصل هستند قابلیت تنظیم برای کوک دقیق ساز را دارند. با فشاردادن شیرهای پیستونی، مسیر هوای داخل ساز تغییر می‌یابد، و در نتیجه ارتفاع نت‌ها تغییر پیدا می‌کند.
- ناقوس: این قطعه دهانه خروجی ساز است و صدای تولید شده را تقویت و به سمت بیرون هدایت می‌کند. شکل و اندازه ناقوس بر روی کیفیت و قدرت صدا تأثیر زیادی دارد.
- دریچه آب: این دریچه برای تخلیه آب جمع شده در داخل ساز در اثر رطوبت تنفس نوازنده استفاده می‌شود.
- سایر اجزا
نحوه نواختن ترومپت
ترومپت با دمیدن هوا با لب‌های بسته از طریق دهانه ساز، نواخته می‌شود. در این ساز توسط سه کلید همه نت‌های موسیقی اجرا می‌شوند. این ساز به دلیل تولید صدای بلندی در ارکستر استفاده می‌شود. البته برای تضعیف صدا، گاهی از سوردین استفاده می‌شود. سوردین قطعه‌ای مخروطی شکل از جنس پلاستیک یا چوب می‌باشد که بر روی دهانه انتهایی ساز قرار می‌گیرد. در ادامه ترومپت چیست شما را با نحوه نواختن این ساز آشنا می‌کنیم:
- نوازنده ترومپت باید صاف بنشیند و شانه‌ها را شل نماید، سر را بالا نگه دارد و به جلو نگاه کند.
- ساز را توسط دست چپ نگه دارد و انگشت دوم دست چپ را بر روی حلقه ساز قرار دهد. سه انگشت دیگر را در اطراف محفظه ترومپت قرار دهد.
- برای فشاردادن کلیدها نیز از انگشتان دست راست استفاده می‌شود.
- لب‌ها را به‌آرامی روی دهانه قرار دهید، طوری که لبه‌های دهانه در حدود یک‌دوم لب‌ها را بپوشاند.
- هوا را به‌آرامی و کنترل شده بدون فشردن هیچ شیری، وارد ترومپت کنید تا نت پایه تولید گردد.
سخن آخر
ترومپت از انواع سازهای بادی است؛ بنابراین برای نواختن آن باید ریه و حنجره‌ای قوی داشته باشید. داشتن انگیزه و علاقه در نواختن این ساز شرط لازم برای انتخاب آن است. برای یادگیری بهتر ترومپت علاوه بر داشتن استادی باتجربه باید فرصت کافی برای تمرین نیز داشته باشید.
